कविता - सांज ही , न सांगताच मावळून गेली …!
अरुण वि देशपांडे -पुणे
------------------------------ ------------------------------ ------------------
वेळ सारी ती केव्न्हाच निघुनी गेली
लाट अकस्मात आली विरून गेली
समुद्राच्या काठी तसाच तिष्ठत तू ,
सांज ही , न सांगताच मावळून गेली …!
हातात जरी नसे कधी काही आपुल्या
परक्या सावल्या ही होती की आपुल्या
वीज ती आली अन डोळे दिपवून गेली
सांज ही , न सांगताच मावळून गेली …!
सोबतीची सवय मनासी ती होते
मनात अलगद मन गुंतुनी जाते
पायवाट सोबतीची हरवून गेली
सांज ही, न सांगताच मावळून गेली …!
------------------------------ ------------------------------ ------------------------------ --------
कविता - सांज ही, न सांगताच मावळून गेली …!
-अरुण वि. देशपांडे - पुणे .
अरुण वि देशपांडे -पुणे
------------------------------
वेळ सारी ती केव्न्हाच निघुनी गेली
लाट अकस्मात आली विरून गेली
समुद्राच्या काठी तसाच तिष्ठत तू ,
सांज ही , न सांगताच मावळून गेली …!
हातात जरी नसे कधी काही आपुल्या
परक्या सावल्या ही होती की आपुल्या
वीज ती आली अन डोळे दिपवून गेली
सांज ही , न सांगताच मावळून गेली …!
सोबतीची सवय मनासी ती होते
मनात अलगद मन गुंतुनी जाते
पायवाट सोबतीची हरवून गेली
सांज ही, न सांगताच मावळून गेली …!
------------------------------
कविता - सांज ही, न सांगताच मावळून गेली …!
-अरुण वि. देशपांडे - पुणे .
No comments:
Post a Comment