कविता - असे म्हणावे लागते ..!

कविता - असे म्हणावे लागते …!
-अरुण वि देशपांडे -पुणे.
-------------------------------------------------------------------
पाउल टाकतो कुणी
मागे मागेच सरतो
घाबरू नको चल पुढे ,
असे म्हणावे लागते …!

धीर नसतो मनात
धैर्य ही कमी असते
सुरु तर कर  मित्रा
असे म्हणावे लागते …!

कार्य हातावरचे  ते
सफल संपूर्ण करावे
मदतीस आहे तुझ्या
असे म्हणावे लागते …!

रसाळ फळ यशाचे
नक्कीच प्राप्त  होते
परिश्रम सतत कर
असे म्हणावे लागते …!
-----------------------------------------------------------------------
कविता - असे म्हणावे लागते …!
-अरुण वि. देशपांडे - पुणे .
---------------------------------------------------------------------------

कविता - विनाकारण असेच ...!

-कविता -विनाकारण असेच …!
-अरुण वि.देशपांडे -पुणे .
-------------------------------------------------------
विनाकारण असेच
शून्य होई का हे मन  ?
टाकून बसते मान
मलूल त्या  फुलापरी ….!

रोजचेच जिणे सारे
भारवाही झाले खरे
खांदे  दोन्ही  झुकले
बळ नाही पहिल्यापरी …!

चित्तात समाधान हे
नाही मुळीच राहिले
मिळवावे किती किती
भान ही ना राहिले ….!

हुरूप मनासी येण्या
काय करावे हो आता ?
नवी उमेद ,नवी आशा
कुणी जागवावी आता …!
-------------------------------------------------------------------
कविता -विनाकारण असेच …!
-अरुण वि.देशपांडे -पुणे .
------------------------------------------------------------------------------

आजच्या पुणे परिचय -ई- पाक्षिक -दि.२२.एप्रिल २०१३ च्या अंकातील लेख- यशाचे वाटेकरी ..!

रसिक-वाचक मित्र हो- पुणे परिचय- ई-पाक्षिक -दि.२२ एप्रिल-२०१३ , आजच्या अंकात प्रकाशित झालेला माझा लेख- " यशाचे वाटेकरी !... तुमच्या अभिप्रायार्थ..



http://www.puneparichay.com/PuneParichay/22Apr2013/Normal/page2.htm

कविता - काठावरी पूर आठवणींचा ...!

कविता - काठावरी पूर आठवणींचा ...!
-अरुण वि.देशपांडे -पुणे.
--------------------------------------------------------------
मन अवखळ पाण्यापरी कसे याला रोकु ?
काठावरी पूर आठवणींचा , कसे  याला रोकु  ?

दाट काळोख कधी , कधी लक्ख चांदणे असते
कधी तलखी उन्हाची , कधी चिंब वर्षा असते
उधाण येता मनास मग  ,कसे याला रोकु
काठावरी पूर आठवणींचा , कसे याला रोकु ?

भासे वर शांत शांत जरी , मनाचे  हे तळे
काय खोल डोहात , हे  कधी कुणा ना कळे
प्रयत्न अपुरे पडता,  वाटे शोध घेऊ शकू ?
काठावरी पूर आठवणींचा , कसे याला रोकु ?

मन अवखळ पाण्यापरी  कसे याला रोकु ?
काठावरी  पूर आठवणींचा , कसे याला रोकु ?
-----------------------------------------------------------------------------------------
कविता - काठावरी  पूर आठवणींचा ...!
-अरुण वि.देशपांडे -पुणे.
------------------------------------------------------------------------------------------------

कविता - मन एक झाड ...!

कविता - मन एक झाड …!
( मन डोह -कविता संग्रहातून )
-अरुण वि. देशपांडे -पुणे
---------------------------------------------------------------------------------
मन एक झाड , मरगळ त्याची पानगळ
हरवे उमेद त्याची , ही फसगत निव्वळ

मन एक झाड , किती किती कोमेजे
शोधी आशाळभूत ते , हवे हवेहवेसे  जे

बरसला बरसला , एकदा पाऊस बरसला
ओसाड या झाडाला , हिरवाई देऊन गेला

उगवे ते  कोंब कोवळे , धिटाई पहा किती
उसळाई  त्याची वरती , आकाशा स्पर्शण्या

मन एक झाड , खुलले फुलले पहा पुन्हा
तरारले  तरारले  ते , नव्या उमेदिनॆ पुन्हा …।
------------------------------------------------------------------------------------------------
कविता - मन एक झाड …!
(मन डोह - कविता संग्रहातून )
-अरुण वि. देशपांडे - पुणे .
---------------------------------------------------------------------------------------------------

कविता - रंग हे जीवनाचे हे , रोज कितीदा पाहिले ..!

कविता -रंग जीवनाचे हे , रोज कितीदा पाहिले ...!
- अरुण वी.देशपांडे -पुणे
--------------------------------------------------

  रंग जीवनाचे हे, रोज कितीदा पाहिले
  पाहुनी रंग परी , मन रितेच  राहिले …॥

 तजेलदार रंगाने मन उमलून जाई
 आवडीचे  भेटता सहज मिसळून जाई
 विघ्नसंतोषी एकाने विस्कटून  हे टाकले
 रंग जीवनाचे हे, रोज कितीदा पाहिले …॥

 पाउलवाटेवर काटे का पसरती  लोक ?
 काटेरी शब्दांनी का पाडती मनाला भोक ?
 आधार देणे मनासी ते तर दूरच राहिले
 रंग जीवनाचे हे, रोज कितीदा पाहिले .......||

 शेरास भेटे सवाशेर, हे विसरले गेले
 भित्रे असतात सारे , गृहीत धरले गेले 
 जिगरबाज भेटता,  चित्र हे बदलून गेले 
 रंग जीवनाचे हे , रोज कितीदा  पाहिले ........||

 रंग जीवनाचे हे, रोज कितीदा पाहिले
 पाहुनी रंग परी , मन हे रितेच राहिले ....||
-------------------------------------------------------------------------
कविता - रंग जीवनाचे हे  , रोज कितीदा पाहिले ..!
-अरुण वी.देशपांडे -पुणे.
---------------------------------------------------------------------------------

सोहम ची गोष्ट आणि रेणूची गोष्ट- या पुस्तकांचा परिचय

Navnath Pawarposted toArun V. Deshpande

परवा अरुण देशपांडे सर औरंगाबादला आले तेव्हा त्यांच्या तीन पुस्तकांचा संच वाचायला मिळाला. बालकुमारासाठी 'रेणूची गोष्ट','सोह्मची गोष्ट' हे दोन कथासंग्रह आणि 'आली आली परीराणी' हा कवितासंग्रह... दिसताच मी त्यावर झडप घातली. कथा, आणि कादंबरी हे माझे अत्यंत आवडते साहित्य प्रकार. त्याबाबतीत मी अजूनही लहान बालकच आहे असे समजायला हरकत नसावी. जेवताना सुद्धा एकीकडे पुस्तक असेल तर दोन घास जास्त जातात. बालकासाठी लिहिलेले साहित्य आटोपशीर आणि रंजक असल्याने मला फार आवडते. त्यामुळे ही गोष्टीची पुस्तके अधाशासारखी वाचून काढली. त्याचा माझ्या मताप्रमाणे हा छोटासा आढावा ... माझ्या शब्दात.

तशी दोन्ही गोष्टीच्या पुस्तकांची प्रकृती सारखीच. त्यामुळे दोन्हीवर एकत्रच लिहायला हरकत नाही. सुंदर, देखणे रंगीत मुखपृष्ठ पाहताच पुस्तक वाचून पहायची भूक जागी होते, हे पुस्तकाचे पहिले यश.... आणि प्रत्यक्ष वाचायला घेतल्यावर साधी, सरळ ओघवती भाषा आपल्याला वाचते ठेवते. बालकथा म्हंटले कि काल्पनिक जगातल्या परया, भुते, राक्षस, बोलके प्राणी किंवा वस्तू अशीच आपली अपेक्षा असते. पण या संग्रहात असले काल्पनिक, अतिरंजित जग औषधालासुद्धा सापडणार नाही. बाल आणि कुमारांचे खरे भावविश्व, होणारी घुसमट, तंत्रज्ञानाबरोबर धावणाऱ्या पालकांनी आपल्याच मुलाची केलेली भावनिक हेळसांड त्यातून बालकांच्या मनात निर्माण होणारे न्यूनगंड, अहंगंड, भयगंड, मनोव्यापारिक आव्हाने अशा अत्यंत सकारात्मक बाबींना लक्षून लिहिलेल्या या कथा खरे तर संस्कारकथाच म्हणायला हव्यात. एखाद्या समजदार मित्राने गप्पा टप्पा करत काहीतरी महत्वाचे सांगून जावे, तशा या कथा आहेत. प्रत्येक कथेत एक अत्यंत महत्वाचा विचार मांडलेला आहे. पुस्तकांचे संस्कारमूल्य खूप उच्च दर्जाचे आहे हे सहज जाणवते.

पौगंड मुलांच्या मनात घुटमळत असलेले अनेक प्रश्न मांडून लेखकाने एका परीने त्यांच्या कोंडमाऱ्याला वाट करून दिली आहे. बालक पालक मिळून या कथा वाचतील तर त्यांच्यात एक नवीनच मित्रत्वाचा संवाद सुरु होईल, यात शंकाच नाही. काही ठिकाणी पालकांच्या डोळ्यात झणझणीत अंजन घालणाऱ्या बाबी मांडल्या आहेत.

पण काही अपेक्षाभंगही ही पुस्तके वाचताना होतात. लेखकाला अभिप्रेत वाचक कोण ते कळत नाही. जर बाल कुमार असतील तर त्या मानाने कथा कमी आणि मनोविश्लेषणच जास्त जाणवते. एका परीने असे पुस्तक पालकांनी आधी वाचावे अशा धाटणीचे वाटते. बाल वाचकाला खिळवून ठेवणारी रंजकता, आणि कथावस्तू यात लिखाण थोडेसे कमी पडते. काही कथांना रूढ अर्थाने अभिप्रेत असणारे कथानकच नाही. तो मुलांशी समुपदेशकाने साधलेला संवादच जास्त वाटतो.


बाकी छपाई, मुखपृष्ठ , मांडणी यात सगळीकडे गुणवत्ता जाणवते. पुस्तकांच्या किमती अत्यंत माफक असल्याने कोणीही हा संच आपल्या पाल्याला वाढदिवसाची आगळी वेगळी भेट म्हणून देऊ शकेल. मुलाइतकेच शिक्षक आणि पालक यांनी आवर्जून वाचावे असे हे साहित्य आहे.

--- नवनाथ पवार

Arun Deshpande aurangabadla ale tevha tyanchya three preoccupation pustakancha Sir vachayla milala paintings free. Balkumarasathi "renuchi gosht ', ' sohmachi & kathasangrah ' ali ali gosht ' o' that is exempt parirani ' HA kavitasangrah ... Distach m jhadap ghatli tyavar. Legend, and novel o majhe extremely avdate literature. Tyababtit m ajunhi samjayla balkach ase nasavi action screen adaptation lane. Asel ekikde suddha jevtana book level that is exempt grass jast jatat. Balkasathi lalala asalyane avdate atopshir and dyes of literature rubbed. Tyamule goshtichi adhashasarkhi kadhli vachun packets only. Majhya matapramane tyacha HA small adhava ... Majhya shabdat.

Prakriti sarkhich goshtichya pustakanchi tashi donhi. Tyamule donhivar ektrach lihayla nahi action. Beautiful, pahaychi vachun bhuk book breakthrough pact dekhne rangit homepage, my Kudos to forestall pustakache. ... And direct vachayla ghetalyavar oghvati apalyala vachte thevte grim, saral language. Balkatha mhantale the fictional jagatalya parya, bhute, Monster, bolke kinva creature has ashich vibratory power than the Moon is our mother. Gage or sangrahat sapdanar nahi aushdhalasuddha asle fantasy, exaggerated jug. Child & ghusmat tantragyanabrobar dhavnarya bhavvishva up the kirkman, horn palkanni apalyach mulachi bhavnik, tyatun balkanchya hand nyungand construction horn manat calella, ahangand, bhaygand, manovyaparik lakshun lihilelya or extremely positive babin legend ASHA avhane Khare level sanskarkathach mhanayla havyat. Ekhadya do kahitri mahatvache samjadar tappa mitrane gappa sunning to him/her, tasha or narrative. Consider an extremely mahatvacha each kathet mildenhall. Pustakanche sanskarmulya darjache janvate high very comfortable screen adaptation o.

Paugand mulanchya ghutmalat lekhkane parine manat tyanchya kondamaryala multiple select questions mandun alleles Watt karun heartwarming. Tad vachtil tyanchyat navinach spinach mitratvacha a standard narrative milun or dialog started hoil, Mr. shankach nahi. Palkanchya dolyat jhanjhanit anjan thikani kahi ghalnarya bluff mandalya.

Gage only apekshabhangahi kahi vachtana hotat packets. Kalat nahi lekhkala Te signifying angle intended. Du Bal Kumar & manane tya manovishleshnach jast astil level short story janvate. Select vachave dhatniche palkanni parine ase book half ASHA waite. Hair vachkala khilvun thevnari thodese likhan retouching, and Mr. lack kathavastu padte. Kahi kathanna nahi kathankach arthane asnare rudh means. Mulanshi samupdeshkane sadhlela sanvadach veto the jast.

Mr. mandani saglikde quality printing, rest home page, janvate. Pustakanchya konihi HA asalyane extremely kimti maphak agli vadhdivsachi jedhe vegli bhet deu apalya palyala paintings free shellac. Hey vachave ase avarjun mulaitkech teacher and parent yanni literature.

---Nawanath Pawar (Translated by Bing)

कविता - गीत गाईन म्हणतो ...!

कविता - गीत गाइन म्हणतो ...!
-अरुण .वि.देशपांडे -पुणे

------------------------------------------------------------------
वेळ असेल तुला आज तर गीत गाईन म्हणतो
नवे जरी सर्वांसाठी ते , तुझ्या ओळखीचेच म्हणतो .
गाणे एक तुझे माझे काल होते ,  तेच आज म्हणतो
नवे जरी सर्वांसाठी ते,  तुझ्या ओळखीचेच म्हणतो ...।। १ ||

विसरलीस  जरी  क्षण सारे ,अजुनी मी आठवतो
शब्द न शब्द फुलापरी  मनात , सारे ते  साठवतो
बदलतात माणसे अचानक,   मी हे ऐकून होतो
काय उणीवा दिसल्या तुजला ,विचार करीत होतो...||  २ ||

शब्द आपुले ,संगीत त्यातले  , एकरूप दोघे होतो
बेसूर होता सुरावट सारी  , मी एकटा  झालो होतो
तेच गीत तेच गाणे आज, मी पुन्हा एकदा म्हणतो
नवे जरी सर्वांसाठी  ते,  तुझ्या  ओळखीचेच  म्हणतो  ।। ३ ||
------------------------------------------------------------------------------------------------------
कविता - गीत गाइन म्हणतो ...!

-अरुण वि.देशपांडे -पुणे
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------