Monday, January 22, 2018

लेखमाला - आठवणीतलं गावं -परभणी- लेख-१६ वा - मित्राय नम :

लेखमाला - आठवणीतलं गावं -परभणी 
..लेख- १६ वा - मित्राय नमः  
-------------------------------------------------------------

नमस्कार वाचक मित्रहो ,
परभणी " ही नुसती अक्षरे नाहीत ..तर या  गावाविषयी माझ्याच मनात नव्हे तर अख्या दुनियेत प्रेमाचे आणि जिव्हाळ्याचे स्थान लाभले आहे ,  या भावना .."दुनिया मे जर्मनी और इंडिया मी परभणी ", या स्लोगन ने यथार्थपणे व्यक्त होतात असे मला वाटते.  अशा या परभणी शहरात १९८६ साला पासून माझ्या आयुष्यातील नव्या पर्वास आरंभ झालेला , या पर्वातील  एका अध्यायाची कहाणी आजच्या लेखात ..
 श्रीराम नगर बद्दल लिहावे तितके कमीच आहे, कारण इथल्या वास्तव्याने माझेच नव्हे तर इथे रहाणार्या सर्वांचे पारिवारिक आणि भावजीवन सर्वार्थाने श्रीमंत झालेले आहे.

त्यावेळी परभणी मेन ऑफिसमध्ये - पी.डी.जोशी उर्फ पुरुषोत्तम जोशी .हे माझी सहकारी मित्र  "कार्यरत होते  ." इतरांच्यासाठी सतत उपयोगी असे  काम करायचे " या ध्यासाने झपाटून गेलेला हा प्रेमळ मनाचा माणूस माझा खूप छान मित्र झाला .बँकेत सेक्शन कोणतेही असो, ..पी.डी.जोशी बँकेत कोणत्याही कोपर्यात कामाच्या ढिगार्यात गढून गेलेलं असोत कस्टमर बरोबर पी.डी.जोशी -सरंना  शोधून काढीत आणि आपले काम जोशी साहेबांनी पटकन केले "म्हणून झाले या आनंदात निघून जात .
, बँकेत लागायच्या आगोदर हे जोशीबुवा शाळेत शिक्षक होते ..त्यामुळे बँकेत सुद्धा त्यांच्या टेबलासमोर समोर जो कुणी येणार .तो लगेच आणि आपोआप या जोशी सरांचा शिष्य होऊन जायचा ...त्यामुळे ..काय सांगू, किती सांगू हे प्रश्न त्यांना पडायचे , या उलट कसे सांगू ? असा किरकोळ प्रश्न त्यांना कधी पडत नसे 
मला खूप आवडलेला जोशी सरांचा स्वभाव तो म्हणजे - "त्यांची मनापासूनची तळमळ असायची .ती सर्वाप्रती कल्याणाची .. या भावनेतून सगळ्यांशी भरभरून बोलणारे , खूप मनापसून समजावून सांगणारे पी.डी.जोशी ,सर्वप्रिय व्यक्ती माझे आवडते व्यक्तिमत्व .
कृषी विकास शाखेत मी काम करीत असतांना , रामकृष्णनगर मधल्या बँक कॉलोनीत वडिलांच्या घरात राहत होतो , त्याच वर्षात म्हणजे  १९८७ सालामध्ये  सहकारी मित्रांचे होम लोन कर्ज घेण्याचे प्रकल्प सुरु असायचे ..त्यात याच  पी.डी.जोशी या मित्राने एक दिवस सकाळीच माझ्या घरी येऊन मला सांगितले -हे बघ - काय सांगतो ते ऐकून घे ,माझे  हौसिंग लोन साठीचे प्रपोजल तयार करण्याचे काम सुरु केले आहे ते तयार झाले की  ,  प्रपोजल घेऊन झोनल ऑफिसला मी स्वतः घेऊन जाणार आहे.. , तू सुद्धा तुझे होम लोन प्रपोजल तयार केलेस तर मी माझ्या सोबत घेऊन जाईन, लाग तयारीला ..
आता माझ्या बाबतीत सांगायचे तर ..घाई -गर्दीत काम आणि माझ्या कमी वेगाचे ..गणित ..जुळणे कठीणच होते , पण हा पुरषोत्तम जोशी "नावाचा चिकाटीच्या मित्राला टाळणे त्यापेक्षा अवघड होते ..यात भरीस  भर  त्यांने माझे प्रपोजल तयार होण्यास वेळ मिळावा म्हणून त्याचे जाणे २ दिवस पुढे ढकलून देत ..गंभीर धमकी दिली ..बघ..मी तुझ्यासाठी रजा पण टाकलीय ..आता बोला ..!

अशा कठीण समयी आणखी एक मित्र ..अभय कोकीळ ..माझ्या मदतीला धावला ..तो म्हणाला ..तुझ्या हातून हे काम झाले तर आत्ताच होईल , नंतर तुझा भरोसा नाही मला ...एकूणच माझ्या मित्रांनी मला पुरते ओळखून घेतलेले होते हे काय कमी नव्हते. आणि आम्ही चक्क लंच रूम मध्ये बैठक मारली .अभय कोकीळ ने मला प्रश्न विचारीत ..माझे सर्व प्रपोजल तयार केले ..,अभय कोकीळ शांत आणि समजंस स्वभावाचा आहे .हे कितीही सत्य असले तरी ,मी त्या दिवशी त्याची कसोटी पाहिली असावी , पण, यात जिंकला अभय कोकीळ , अविचल रहात त्याने माझे होम लोन पेपर्स पूर्ण भरून दिले ,  तो दिवस ,ती वेळ माझ्या नशिबात सर्वात मोठ्या भाग्याची असावी ..कारण .. ४ तासात खरोखरच ..माझे होम लोन प्रपोजल .परफेक्ट रेडी झाले ..

आम्ही हे रेडी प्रपोजल नंतर  या हौसिंग लोन मधले निष्णात .मित्र महोदय ..जी.एस.देशमुख उर्फ -गजाभाऊ देशमुख  यांच्या नजरेखालून घालण्याचा कुलाचार यथासांग पार पडला , त्यांनी ओके ..खेल जम गया ..आगे जाने  दो..,असा ग्रीन सिग्नल दिला ..एकूण आमच्यावर "गजानन प्रसन्न झाले " ,या आनंदात .त्यावेळचे  हंगामी -शाखाधिकारी म्हणून असलेले जेष्ठ सहकारी मित्र - श्री.आबासाहेब वाघमारे .यांच्या समोर सही साठी ठेवले .वाघमारे साहेब मला आधीपासून ओळखत होते .  .मी माझे  होम लोन प्रपोजल  तयार करून समोर ठेवलाय "  यावर ..फक्त ..पी.डी.जोशी , अभय कोकीळ आणि गजाभाऊ देशमुख ..माझ्या सोबत आहेत " म्हणून विस्वास ठेवला आणि  त्यांनी माझ्या होमलोन अर्जावर ..सह्या करून ,शुभेच्छा दिल्या.

पी.डी.जोशी ..त्याच्या प्रपोजल सोबत माझे प्रपोजल घेऊन झोनल ऑफिसला गेला ..२ फेब्रुवारी - १९८७ या दिवशी ..
आणि परतला - ४ फेब्रुवारी १९८७ ..संध्याकाळी आम्हा दोघांच्या होम लोन -मंजुरीचे पत्र घेऊन मेन ऑफिस मध्ये दाखल झाला  .
पुढे वर्ष २००३ मध्ये मेन ऑफिस परभणीला मी पी.डी.जोशी बरोबर काम केले ..त्याच्या सहवासाचा आनंद घेतला ,
तरी एक गोष्ट तितकीच खरी ..की ..माझे घर ..प्रत्यक्ष्यात आले ते केवळ आणि केवळ ..पी.डी.जोशी आणि अभय कोकीळ या मोठ्या मनाच्या मित्रांमुळे ...
आता माझ्या साठी आणि श्रीरामनगर मधील माझ्या मित्रांसाठी ..माझे नियोजित घर बांधणी " हे काम ..प्रय्तेकासाठी त्याचे घरचे कार्य असल्यासारखे झाले ..मी सोडून ..सगळ्यांना माझ्या घराच्या नकाशाची पूर्ण माहिती झाली ..आणि पुढील कार्यवाही कशी करायची ? हे किती अवघड असते ..याचे क्लास  सुरु झाले.. विद्यार्थी मी एकला , आणि मला सांगणारे अधिकारी -जाणकार .श्रीराम नगर मधले सर्व "घरमालक ".
आयुष्य प्रवासात मला खूप छान मित्र मिळत  गेले आहेत ..त्यांच्या शुभेच्छा ,आशीवाद ,सहकार्य सर्व भरभरून मला मिळाले आहे ..म्हणूनच ..मी माझ्या  वास्तूचे नावं "वरदान " ठेवायचे " हे आधीपासूनच पक्के ठरवून ठेवले होते.
वरदान " कसे आकारास आले, आणि श्रीराम नगर ने आम्हाला कसे घडवले ..हे पुढच्या लेखात.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
लेखमाला - आठवणीतलं गावं -परभणी 
..लेख- १६ वा - मित्राय नमः  !
-अरुण वि.देशपांडे -पुणे.
मो- 9850177342 
--------------------------------------------------------------

No comments:

Post a Comment